Skocz do zawartości

Najważniejszy dla wędkarzy akt prawny.


wind
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

witam,

Ponieważ przyklejony w dziale PZW RAPR obowiązuje na wodach związkowych czasem macie problem z interpretacją przepisów obowiązujących na innych łowiskach. O ile są to łowiska komercyjne to pół biedy, zwykle właściciel ustanawia własne reguły, a szczególnie leniwy :) poprostu wprowadza zapisy RAPR PZW.

Jednak niewielu zna zapisy najważniejszego dla nas wędkarzy aktu prawnego, czyli ustawy o rybołówstwie śródlądowym.

Oto kilka z jej zapisów:

Podstawowe przepisy:

Art. 7. 1. Za amatorski połów ryb uważa się pozyskiwanie ryb wędką lub kuszą, przy czym dopuszcza się, w miejscu i w czasie prowadzenia połowu ryb wędką, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej.

1a. Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do wód, z których zostały pozyskane.

2. Amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument uprawniający do takiego połowu, zwany dalej „kartą wędkarską” lub „kartą łowiectwa podwodnego”, a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego do rybactwa — posiadająca ponadto jego zezwolenie.

2a. Posiadanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, potwierdza dokument wydawany przez uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim określający podstawowe warunki uprawiania amatorskiego połowu ryb ustalone przez uprawnionego do rybactwa wynikające z potrzeby prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w tym obwodzie rybackim, uwzględniającej w szczególności wymiary gospodarcze, limity połowu, czas, miejsce i technikę połowu ryb. Zezwolenie może także wprowadzać warunek prowadzenia rejestru amatorskiego połowu ryb, a w przypadku wprowadzenia tego warunku, określać sposób prowadzenia tego rejestru.

3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14, z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej posiadającej taką kartę.

4. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający zezwolenie, o którym mowa w ust. 2. Z obowiązku tego są także zwolnione osoby uprawiające amatorski połów ryb w wodach znajdujących się w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb, jeżeli uzyskały od uprawnionego do rybactwa zezwolenie na połów w tych wodach.

5. Kartę wędkarską oraz kartę łowiectwa podwodnego wydaje starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, która złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad i warunków ochrony i połowu ryb przed komisją egzaminacyjną, o której mowa w ust. 7a. Z obowiązku składania egzaminu są zwolnione osoby posiadające średnie lub wyższe wykształcenie z zakresu rybactwa.

6. Kartę wędkarską wydaje się osobie, która ukończyła 14 lat. Kartę łowiectwa podwodnego wydaje się osobie, która ukończyła 18 lat.

7. Za wydanie karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego pobiera się opłatę, której wysokość powinna odpowiadać kosztom jej wydania.

7a. Uprawniona do powołania komisji egzaminacyjnej jest organizacja społeczna, której statutowym celem jest działanie na rzecz ochrony ryb oraz rozwoju amatorskiego połowu ryb, określona w przepisach wydanych na podstawie art. 21 pkt 2. Za przeprowadzenie egzaminu organizacja społeczna może pobrać opłatę w celu pokrycia kosztów jego przeprowadzenia.

8. Uprawniony do rybactwa za wydane zezwolenie na uprawianie amatorskiego połowu ryb może pobierać opłatę w wysokości przez siebie ustalonej.

Zakazy.

Art. 8. 1. Zabrania się połowu ryb:

1) w wypadkach określonych przepisami o ochronie przyrody;

2) o wymiarach ochronnych;

3) w okresie ochronnym;

3a) z naruszeniem limitu połowu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 21;

4) w odległości mniejszej niż 50 m od budowli i urządzeń hydrotechnicznych piętrzących wodę;

5) sieciami, wędkami lub kuszami innymi niż określone w przepisach wydanych na podstawie art. 21;

6) 14) przez wytwarzanie w wodzie pola elektrycznego charakterystycznego dla prądu zmiennego;

7) środkami trującymi i odurzającymi;

8) narzędziami kaleczącymi, z wyjątkiem sznurów hakowych, pęczków hakowych, haczyka wędki i harpuna kuszy;

9) materiałami wybuchowymi;

10) przez ich głuszenie;

11) więcej niż dwiema wędkami jednocześnie, a w wypadku ryb łososiowatych i lipieni —więcej niż jedną wędką;

12) wędką:

a) w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych w wodzie narzędzi połowowych uprawnionego do rybactwa oraz oznakowanych przez uprawnionego do rybactwa krześlisk,

:D w odległości mniejszej niż 75 m od znaku oznaczającego dokonywanie podwodnego połowu ryb kuszą,

c) przez podnoszenie i opuszczanie przynęty w sposób ciągły, z wyjątkiem łowienia ryb pod lodem,

d) wytwarzającą w wodzie pole elektryczne;

13) kuszą:

a) 15) ryb łososiowatych i węgorzy,

:D na szlaku żeglownym,

c) od dnia 15 października do dnia 15 maja,

d) przy użyciu specjalnych aparatów do oddychania w wodzie,

e) w odległości mniejszej niż 75 m od innych osób oraz ustawionych w wodzie narzędzi połowowych.

2. Zabrania się pozyskiwania ikry ryb, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz niszczenia ikry złożonej na tarliskach i krześliskach.

Art. 9. 1. Ryby złowione z naruszeniem przepisów art. 8 ust. 1 pkt 1–3a, jeżeli są żywe, niezwłocznie wypuszcza się do tego samego łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności.

2. Jeżeli podczas jednego połowu masa ryb, wymienionych w art. 8 ust. 1 pkt 2, przekroczy 10 % w razie użycia narzędzia ciągnionego, a 5 % w razie użycia narzędzia stawnego — niezwłocznie wypuszcza się wszystkie ryby do tego samego łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności.

Art. 10. 1. 16) Zabrania się:

1) przechowywania, posiadania, przewożenia, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu ikry i ryb złowionych lub pozyskanych z naruszeniem przepisów art. 8 i 9;

2) wprowadzania do obrotu ryb pochodzących z amatorskiego połowu ryb.

2. Osoba fizyczna lub prawna przetwarzająca lub wprowadzająca ryby do obrotu jest obowiązana posiadać dokument stwierdzający pochodzenie ryb.

Art. 11. Zabrania się połowu ryb i raków przez wyciąganie ich z nor oraz naruszania nor.

Sprzęt pływający.

2. Sprzęt pływający służący do połowu ryb podlega obowiązkowi oznakowania i rejestracji.

3. Rejestrację sprzętu, o którym mowa w ust. 2, prowadzi starosta.

3a. Oznakowanie sprzętu pływającego służącego do połowu ryb powinno zawierać numer rejestracyjny składający się z dwuliterowego oznaczenia województwa, myślnika, trzyliterowego oznaczenia powiatu, myślnika, czterocyfrowej liczby od 0001 do 9999 odpowiadającej kolejnemu numerowi wpisu do rejestru oraz litery „R” — oznaczającej uprawnionego do rybactwa albo „A” — oznaczającej sprzęt pływający służący do amatorskiego połowu ryb.

PSR i SSR.

Art. 23. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybackiej jest uprawniony do:

1) kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu;

2) kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu;

3) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza;

4) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia:

a) legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości,

B) odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich połowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem uprawnionemu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć,

c) zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje się w terminie 7 dni do sądu,

d) kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich ładunku w miejscach związanych z połowem ryb,

e) przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi,

f) doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób, w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia dalszych czynności wyjaśniających;

5) dokonywania czynności wyjaśniających w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, które zostały określone w przepisach ustawy, udziału w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w tych sprawach;

6) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie;

7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy;

8) wstępu i wjazdu:

a) do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny obrębów hodowlanych,

B) na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów,

c) na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej i Policji oraz innych, których szczególne przeznaczenie stanowi informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”;;

9) prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika;

10) noszenia broni palnej krótkiej, broni gazowej i broni sygnałowej;

11) noszenia kajdanek i ręcznego miotacza gazu.

Art. 23a. 1. Strażnik Państwowej Straży Rybackiej może, wobec osób uniemożliwiających wykonywanie przez niego czynności określonych w ustawie, stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci:

1) siły fizycznej;

2) psa służbowego;

3) kajdanek;

4) chemicznych środków obezwładniających w postaci ręcznego miotacza gazu;

5) broni gazowej.

2. Zastosowanie przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, powinno odpowiadać potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i zmierzać do podporządkowania się osoby wydanym poleceniom.

3. Jeżeli zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, okazało się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, strażnik Państwowej Straży Rybackiej ma prawo użycia broni palnej w następujących wypadkach:

1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie własne lub innej osoby;

2) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną strażnikowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej;

3) przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu strażnika albo innej osoby.

4. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narazić na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób.

5. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności, o których mowa w art. 23, a także do użycia przez niego środków przymusu, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.

6. Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do:

1) 34) Straży Parku Narodowego — w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody;

2) Państwowej Straży Łowieckiej —w zakresie zwalczania kłusownictwa;

3) strażników leśnych — w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.

7. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte.

8. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1 i w art. 23, przysługuje zażalenie do prokuratora.

9. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariusza publicznego.

10. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i warunki:

1) współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją;

2) posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej, gazowej i sygnałowej oraz amunicji do niej i ręcznych miotaczy gazu, kajdanek oraz sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą.

Art. 24. 1. Rada powiatu, na wniosek starosty, może utworzyć Społeczną Straż Rybacką albo wyrazić zgodę na utworzenie Społecznej Straży Rybackiej przez zainteresowane organizacje społeczne lub uprawnionych do rybactwa.

1a. Regulamin Społecznej Staży Rybackiej uchwala rada powiatu.

2. Zadaniem Społecznej Straży Rybackiej jest współdziałanie z Państwową Strażą Rybacką w zakresie kontroli przestrzegania ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie.

3. Nadzór specjalistyczny nad Społeczną Strażą Rybacką sprawuje wojewoda poprzez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej.

4. Strażnikiem Społecznej Straży Rybackiej może być osoba posiadająca kwalifikacje strażnika Państwowej Straży Rybackiej.

5. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, określa:

1) zasady sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 3;

2) ramowy regulamin Społecznej Straży Rybackiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży.

Art. 25. 1. Strażnikowi Społecznej Straży Rybackiej przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 23 pkt 1–3 i 4 lit. b.

2. Strażnik Społecznej Straży Rybackiej podczas i w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 23 pkt 1–3 i 4 lit. b:

1) korzysta z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym;

2) jest obowiązany nosić oznakę Społecznej Straży Rybackiej oraz na żądanie okazywać legitymację wystawioną przez starostę.

Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia, określa prawa i obowiązki pracownicze, zasady wynagradzania, wzory oznak, legitymacji służbowej, odznaki służbowej i umundurowania strażników Państwowej Straży Rybackiej oraz wzór oznaki i legitymacji strażnika Społecznej Straży Rybackiej.

2. 35) Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i warunki współpracy Państwowej Straży Rybackiej ze Społeczną Strażą Rybacką, mając na względzie skuteczność zapobiegania i zwalczania nielegalnego połowu ryb, raków i minogów w powierzchniowych wodach śródlądowych oraz zwalczania przez Państwową Straż Rybacką i Społeczną Straż Rybacką obrotu nielegalnie pozyskanymi rybami, rakami i minogami

Kary.

1. Kto:

1) dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając przy sobie upoważnienia, o którym mowa w art. 5,

2) dokonując amatorskiego połowu ryb:

a) nie posiada przy sobie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego lub używa tej karty mimo sądowego orzeczenia o odebraniu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego,

B) nie posiada zezwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2, bądź nie stosuje się do warunków zezwolenia lub nie prowadzi rejestru amatorskiego połowu ryb, jeżeli zezwolenie zobowiązuje do jego prowadzenia,

3) dokonuje połowu ryb z naruszeniem art. 7 ust. 1a,

6) dokonuje połowu ryb, wykorzystując do tego sprzęt pływający niezarejestrowany lub nieoznakowany albo oznakowany niezgodnie z przepisami art. 20 ust. 2 lub art. 21 pkt 4,

7) dokonuje amatorskiego połowu ryb z naruszeniem art. 20 ust. 6

— podlega karze grzywny albo karze nagany.

4. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd dodatkowo orzeka, odpowiednio:

1) na rzecz pokrzywdzonego:

a) obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub

B) uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;

2) przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na rzecz uprawnionego do rybactwa;

3) trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy, do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.

5. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, sąd powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego.

6. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, może dotyczyć również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.

7. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest to niewielki wycinek ustawy, w większości treści odnosi się do uprawnionego do rybactwa. Ponadto warto zapoznać się z innymi aktami prawnymi (ustawami i rozporządzeniami) aby w pełni spokoju i relaksu spędzać czas nad wodą.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzięki za wstawkę, ja osobiście z tymi przepisami podanymi wyżej nie byłem zbyt obcykany, chyba głównie z lenistwa- nie chciało mi się ich szukać...Jeszcze jak byś mógł wrzucić linka do wszystkich aktów...Wszyscy byli byśmy ci wdzięczni Wind.

Jeszcze raz wielkie dzięki za wrzucenie i podpięcie tego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

może nie wszystkie, ale te najważniejsze akty prawne znajdziecie poniżej:

uustawa o rybactwie śródlądowym

prawo wodne

ustawa o lasach

ustawa o ochronie zwierząt

ustawa o rybołówstwie morskim

Do tego jest cała masa rozporządzeń, o które możecie zapytać wujka Google :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Karpiu/wedkarz18

Strasznie duzo tych przepisów... oj trzeba zapamiętać i przestrzegać.

Żeby chociarz 50% wędkarzy przestrzegało przepisów w Polsce to było by już dobrze, bardzo dobrze. :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Fakt, jest tego cała masa, ale tak naprawdę nas dotyczą niewielkie ich wycinki. Takie drobiazgi jak wjazd do lasu, żabka na przynętę czy budowa pomostu. Wiele zależy też od sposobu pracy strażnika, czyli jego drobiazgowości. Zawsze wychodziłem z założenia, że warto znać chociaż te podstawowe przepisy i spokojnie wędkować, bez stresu, że nawet nieświadomie można złamać przepisy.

"Nieznajomość prawa nie zwalnia z jego przestrzegania" :) .

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

" przez wytwarzanie w wodzie pola elektrycznego charakterystycznego dla prądu zmiennego"

Trochę dziwny przepis. Że niby co, prądem zmiennym to nie można a stałym to już można walić na spokojnie? Przecież w obecnych czasach wytworzenie prądu stałego i tym samym charakterystycznego pola elektrycznego o wystarczająco dużym natężeniu nie stanowi dużego problemu, można więc łatwo to zorganizować. A przepis o tym nie mówi. Oczywistym jest, że to przestępstwo i powinno być karane.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A wiesz, że nie zwróciłem nawet uwagi na ten zapis. Niestety, nie mam pojęcia czym różni się prąd stały od zmiennego :D , mimo technicznego wykształcenia jestem raczej humanistą ;) . Sam jestem ciekaw, może ktoś mający pojęcie o różnicach i działaniu na organizmy w wodzie się wypowie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja z wykształcenia jestem elektrykiem, więc mogę się wypowiedzieć. I dlatego zwróciłem uwagę na ten akurat zapis.

Zasadnicza różnica między stałym a zmiennym to taka, że stały znajdziemy w bateriach i akumulatorach, a zmienny w gniazdkach.

jeśli na to spojrzymy pod kątem łowienia ryb na prąd, to widzimy, że możemy czerpać moc z kabli zasilających lub z gniazdek lub właśnie z akumulatorów.

Nie znam się zbytnio na konstrukcji wędek elektrycznych, więc nie wiem czy używa się w nich prądu zmiennego czy stałego. Wiem jednak, że zarówno jeden i drugi, jeśli osiągnął wystarczająco wysoki poziom natężenia, to mogą być groźne zarówno dla środowiska wodnego jak i dla nas, ludzi.

Dziwi więc zapis w prawie mówiący o prądzie zmiennym a milczący na temat stałego, który może być wykorzystywany do ogłuszania ryb.

Jednak mimo przepisów takich a nie innych, podejrzewam, że każdy strażnik widzący nad wodą gościa z akumulatorem, prętem i podbierakiem oraz workiem ryb, zareaguje prawidłowo i nie będzie sprawdzał, czy koleś wytwarza prąd zmienny czy stały....

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chyba znalazłem odpowiedź:

Reakcja anodowa ryby ( to jest jej ciągnięcie w kierunku anody) objaśnia się tym, że ryba łapie określony kierunek ruchu jonów i kieruje się głową na ich strumień. Pod wpływem pola elektrycznego mięśnie ryby samoczynnie kurczą się i podnosi się ona automatycznie. Prawdą jest, że do anody może ona nie dojść jeśli wokół anody napięcie jest wyższe od krytycznego. W takim przypadku ryba wpada w stan szoku i wypływa lub opada na dno. Aby temu zapobiec napięcie zwiększa się lub zmniejsza odstępem między katodą a anodą. To jednak przedstawia pewne trudności techniczne. Zwiększenie rozstawu miedzy elektrodami z próbą utrzymania optymalnego pola elektrycznego powoduje zwiększenie strefy niebezpiecznej dla ryby. Oprócz tego parametry przyłożonego pola elektrycznego w znacznym stopniu zależą od elektroprzewodności wody ( jej zasolenia), temperatury, od powierzchni elektrod, typu źródła zasilania. Gatunków ryb jest mnóstwo, różne one również między sobą wielkością. Szukano więc pola elektrycznego optymalnego i po długich badaniach znaleziono to właściwe, które ma miejsce tylko w przypadku prądu stałego lub impulsowego. Najbardziej efektywnym wydaje się prąd stały , jednak jego zastosowanie ograniczone jest tylko do słodkich wód o niewielkiej przewodności wody. W większości wód zasolonych wymaga to zastosowania dużych mocy w zasilaniu takiego urządzenia. W wyniku tego w większości zastosowań stosuje się prąd impulsowy. Jest on o wiele skuteczniejszy przy mniejszej energii potrzebnej do zasilania wędki elektrycznej.

Źródło: www.electro-fischer.com

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące temu...

szukam odpowiedzi Zapory Dębe jestem początkującym wędkarzem wypatrzyłem miejsce na Narwi stojąc na moście patrząc w kierunku zegrza po prawej stronie jest cypel stoje 70 metrów od tamy nie doczytałem w regulaminiePZW zakazu jest zakaz poniżej zapory do kolektora czy mogetu wędkować chodzi o prawny zakaz na czyjej mocy on jest wydany czy wogóle jest tam zakaz

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie wolno wędkować w odległości mniejszej niż 50 metrów od budowli: jazów, śluz, tam, zapór, przepławek oraz innych urządzeń służących do piętrzenia wody. Zakaz ten nie dotyczy budowli hydrotechnicznych służących regulacji brzegów lub dna, np. ostrogi, opaski i progi denne.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Może się przyda

OZNAKOWANIE SIECI RYBACKICH

Czy uprawniony do rybactwa na jeziorze ma obowiązek oznakowania postawionych sieci i jakim wymaganiom na odpowiadać takie oznakowanie?

Prof. dr hab. Wojciech Radecki

Wyjaśnienie przedstawionego problemu prawnego wymaga przeanalizowania trzech aktów normatywnych:

1) ustawy z 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (DzU z 1999 r. nr 66, poz. 750 ze zm.),

2) ustawy z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (DzU z 2005 r. nr 239, poz. 2019 ze zm.),

3) ustawy z 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (DzU z 2006 r. nr 123, poz. 857 ze zm.).

Regulacja zamieszczona w art. 17a ustawy rybackiej opiera się na rozróżnieniu wód śródlądowych żeglownych i innych. Jeśli chodzi o:

1) wody śródlądowe żeglowne, to zasady są następujące:

a) jakiekolwiek ustawianie sieciowych narzędzi połowowych na szlaku żeglownym lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie wymaga zezwolenia starosty,

;) przegradzanie sieciowymi narzędziami połowowymi więcej niż połowy szerokości łożyska wody płynącej jest bezwzględnie zakazane,

2) wody śródlądowe niezaliczone do żeglownych, to ustawianie sieciowych narzędzi połowowych nie jest zakazane, ale:

a) gdyby miało przegrodzić więcej niż połowę szerokości łożyska wody płynącej – wymaga zezwolenia starosty,

:) gdyby miało przegrodzić połowę lub mniej niż połowę szerokości łożyska wody płynącej – jest dozwolone bez konieczności uzyskania zezwolenia starosty.

Jeżeli ustawianie (wariant 1 lit. a) lub przegradzanie (wariant 2 lit. a) wymaga zezwolenia starosty, to takie zezwolenie (w obu wariantach) powinno określać:

- uprawnionego do rybactwa,

- miejsca wystawienia narzędzi,

- rodzaj i ilość narzędzi,

- sposób oznakowania (może ten sposób określać znacznie bardziej szczegółowo niż wynikałoby to z przepisów ogólnych),

- okres połowu (na tej podstawie starosta może na przykład zakazać ustawiania sieci w soboty i niedziele).

Jeśli chodzi o oznakowanie, to obowiązuje regulacja generalna przewidziana w art. 20 ust. 4 ustawy rybackiej, który stanowi, że uprawniony do rybactwa ma obowiązek trwale oznakować narzędzia rybackie i urządzenia połowowe w sposób umożliwiający ustalenie ich właściciela. Z redakcji tego przepisu wynika, że ustawodawca określił dwa minimalne wymogi oznakowania: musi być ono trwałe i musi umożliwiać ustalenie ich właściciela. Oznacza to, że oznakowanie musi być widoczne i to tak, aby “na pierwszy rzut oka” było możliwe ustalenie ich właściciela. Oczywiste jest, że ten obowiązek dotyczy także takiej sytuacji, kiedy ustawienie sieci nie wymaga zezwolenia starosty. Jeżeli zaś wymaga, to starosta jest obowiązany określić sposób oznakowania, który może iść dalej niż to wynika z zawsze obowiązującego przepisu art. 20 ust. 4 (trwałość i możliwość ustalenia właściciela). Dodać trzeba, że naruszenie przepisu art. 20 ust. 4 ustawy rybackiej jest wykroczeniem z art. 27 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, zagrożonym grzywną do 5000 zł. Za takie wykroczenie odpowiada uprawniony do rybactwa, który albo w ogóle nie oznakował sieci, albo oznakował je nietrwale, albo oznakował je w taki sposób, który nie umożliwia ustalenia właściciela. Nie budzi wątpliwości, że niewidoczne oznakowanie sieci wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy rybackiej.

Przejdę do analizy dwóch pozostałych ustaw. Pojęcie wód śródlądowych żeglownych jest pojęciem prawnym, które wprawdzie występuje w ustawie o żegludze śródlądowej, ale zostało sprecyzowane w przepisach wydanych na podstawie Prawa wodnego, do których odsyła ustawa o żegludze. Chodzi o rozporządzenie Rady Ministrów z 10 grudnia 2002 r. w sprawie śródlądowych dróg wodnych (DzU nr 210, poz. 1786), a zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o żegludze pojęcie “śródlądowych dróg wodnych” jest synonimem “wód śródlądowych uznanych za żeglowne”. Według wykazu stanowiącego załącznik do rozporządzenia są to wody następujące:

1)rzeka Biebrza do ujścia Kanału Augustowskiego do ujścia do rzeki Narwi,

2)rzeka Brda od połączenia z Kanałem Bydgoskim w miejscowości Bydgoszcz do ujścia do rzeki Warty,

3)rzeka Bug od ujścia rzeki Muchawiec do ujścia do rzeki Narwi,

4)jezioro Dąbie do granicy z morskimi wodami wewnętrznymi,

5)Kanał Augustowski od połączenia z rzeką Biebrzą do granicy Państwa, wraz z jeziorami znajdującymi się na trasie tego kanału,

6)Kanał Bartnicki od jeziora Ruda Woda do jeziora Bartężek, wraz z jeziorem Bartężek,

7)Kanał Bydgoski,

8)Kanał Elbląski od jeziora Druzno do jeziora Jeziorak i jeziora Szeląg Wielki, wraz z tymi jeziorami i jeziorami na trasie kanału, oraz szlak boczny w kierunku miejscowości Zalewo od jeziora Jeziorak do jeziora Ewingi włącznie,

9)Kanał Gliwicki wraz z Kanałem Kędzierzyńskim,

10)Kanał Jagielloński od połączenia z rzeką Elbląg do rzeki Nogat,

11)Kanał Łączański,

12)Kanał Ślesiński wraz z jeziorami na jego trasie oraz jezioro Gopło,

13)Kanał Żerański,

14)rzeka Martwa Wisła od rzeki Wisły w miejscowości Przegalina do granicy z morskimi wodami wewnętrznymi,

15)rzeka Narew od ujścia rzeki Biebrzy do ujścia do rzeki Wisły, wraz z Jeziorem Zegrzyńskim,

16)rzeka Nogat od rzeki Wisły do ujścia do Zalewu Wiślanego,

17)rzeka Noteć (górna) od jeziora Gopło do połączenia z Kanałem Górnonoteckim oraz rzeka Noteć (dolna) od połączenia z Kanałem Bydgoskim do ujścia do rzeki Warty,

18)rzeka Nysa Łużycka od miejscowości Gubin do ujścia do rzeki Odry,

19)rzeka Odra od miejscowości Racibórz do połączenia z rzeką Odrą Wschodnią, która przechodzi od Przekopu Klucz-Ustowo w rzekę Regalicę, wraz z ta rzeką i bocznymi odgałęzieniami do jeziora Dąbie oraz szlak boczny rzeki Odry od śluzy Opatowice do śluzy miejskiej w miejscowości Wrocław,

20)rzeka Odra Zachodnia od jazu w miejscowości Widuchowa (km 704,1 rzeki Odry) do granicy z morskimi wodami wewnętrznymi, wraz z bocznymi odgałęzieniami i Przekop Klucz-Ustowo łączący rzekę Odrę Wschodnią z rzeką Odra Zachodnia,

21)rzeka Parnica i Przekop Parnicki od rzeki Odry Zachodniej do granicy z morskimi wodami wewnętrznymi,

22)rzeka Pisa od jeziora Roś do ujścia do rzeki Narwi,

23)rzeka Szkarpawa do rzeki Wisły do ujścia do Zalewu Wiślanego,

24)rzeka Warta od Kanału Ślesińskiego do ujścia do rzeki Odry,

25)system Wielkich Jezior Mazurskich obejmujący jeziora połączone kanałami, tworzącymi szlak od jeziora Roś (włącznie) w miejscowości Pisz do rzeki Węgorapy (włącznie) w miejscowości Węgorzewo, wraz z jeziorami: Seksty, Śniardwy, Mikołajskie, Tałty, Tałtowisko, Kotek, Szymon, Szymoneckie, Jagodne, Boczne, Niegocin, Tajty, Kisajno, Dargin, Łabap, Mamry i Święcajny, wraz z Kanałem Giżyckim oraz Kanałem Niegocińskim i Kanałem Piękna Góra oraz szlak od jeziora Ryńskiego (włącznie) w miejscowości Ryn do Jeziora Nidzkiego (do 3 km. Stanowiącego granicę z Rezerwatem “Jezioro Nidzkie”) wraz z jeziorami; Bełdany, Guzianka Mała i Guzianka Wielka,

26)rzeka Wisła od ujścia rzeki Pszemszy do połączenia z Kanałem Łączańskim i od ujścia tego Kanału w miejscowości Skawina do ujścia Wisły do Zatoki Gdańskiej.

Wody niewymienione w załączniku do przywołanego rozporządzenia są wodami nieuznanymi za żeglowne w rozumieniu także art. 17a ustawy rybackiej.

Pojęcie szlaku żeglownego jest pojęciem prawnym zdefiniowanym w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o żegludze śródlądowej jako pas wody przeznaczony do żeglugi.

Po tych wyjaśnieniach wrócę do art. 17a w związku z art. 20 ust. 4 ustawy rybackiej wskazując, że rybackie narzędzia połowowe (tj. sieci) zawsze muszą być oznakowane trwale i w sposób umożliwiający ustalenie ich właściciela, z czego jednoznacznie wynika, że oznakowanie musi być widoczne. Obowiązek oznakowania sieci jest oczywisty w świetle samego art. 20 ust. 4 ustawy rybackiej, natomiast art. 17a ustawy rybackiej nakazuje rozróżnienie:

1) ustawianie sieci:

a) na wodach żeglownych na szlaku żeglownym lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie – wymaga zezwolenia starosty,

B) na wodach żeglownych, ale nie na szlaku żeglownym i nie w jego bezpośrednim sąsiedztwie – nie wymaga zezwolenia starosty,

c) poza wodami żeglownymi – nie wymaga zezwolenia starosty,

2) przegradzanie sieciami łożyska wody płynącej:

a) więcej niż połowy szerokości:

a1) na wodach żeglownych – zakazane

a2) na wodach niezaliczonych do żeglownych – wymaga zezwolenia starosty,

B) połowy lub mniej szerokości – dozwolone.

We wszystkich wszakże wariantach obowiązuje wymóg oznakowania sieci w sposób widoczny. Naruszenie tego wymogu pociągnie za sobą – niezależnie od odpowiedzialności za wykroczenie – także odpowiedzialność ustawiającego sieci za szkodę, a to na podstawie art. 415 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Jeżeli zatem na przykład wędkarz poruszający się motorówką “wpadł” w nieoznakowane w sposób należyty sieci, wskutek czego silnik motorówki uległ uszkodzeniu, to ustawiający sieci jest zobowiązany do naprawienia wyrządzonej w ten sposób szkody, czyli do zwrócenia kosztów naprawy silnika.

Wojciech Radecki

źródło www.wedkarz.pl
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

szukam odpowiedzi Zapory Dębe jestem początkującym wędkarzem wypatrzyłem miejsce na Narwi stojąc na moście patrząc w kierunku zegrza po prawej stronie jest cypel stoje 70 metrów od tamy nie doczytałem w regulaminiePZW zakazu jest zakaz poniżej zapory do kolektora czy mogetu wędkować chodzi o prawny zakaz na czyjej mocy on jest wydany czy wogóle jest tam zakaz

Cześć

Wiem, że kilka lat temu wstecz nawet mój Kolega został nagrodzony mandatem bodaj 100zł za łowienie z tego umocnienia. Stał dużo dalej niż te 50m. Ale w tamtym roku widziałem tam nawet karpiarzy - legalnie rozstawione namioty, pody itd. Chyba nie pchali by się na taką minę :unsure: żeby zarobić parę złotych. Lepiej jednak popytaj tych co tam łowią.

Elektrykiem nie jestem ale wiem dlaczego "" przez wytwarzanie w wodzie pola elektrycznego charakterystycznego dla prądu zmiennego" jest ten zapis. Odpowiednio ustawiony stały prąd nie zabija małych ryb. Zabija różnica potencjałów. Im dalsze punkty tym większa różnica napięcia - małe ryby praktycznie nie odczują napięcia. Czyli stałe ustawienie biegunowości plus odpowiednie napięcie oszczędza małe ryby. Zapis dotyczy uprawnionych do połowu przetwornicą.

JK

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 rok później...

Wind fajnie, że to podałeś, wiem, że nie Ty redagujesz tamte informacje ale przyznam szczerze, że nie wiem skąd wzięli te wszystkie rewelacje. Takie zmiany, czyli na poziomie karania za nieprzestrzeganie ustawy, są ujęte w samej ustawie. Ustawa o rybactwie śródlądowym właśnie została znowelizowana, w październiku a to znaczy, że nie będzie nowelizowana w listopadzie. Zgodnie z ustawą legislacyjną najbliższa nowelizacja może nastąpić dopiero za pół roku, najwcześniej, a i to jest mało realne.

Największą bzdurą, w linkowanym tekście, jest stwierdzenie iż wyłącznie PSR mogła wystawiać mandaty. Nawet po tej nowelizacji w żadnym miejscu ustawy PSR nie jest wyróżniona i kierowanie każdej sprawy do sądu było obligatoryjne. Co więcej, nadal nie ma nawet wzmianki, że osoba prowadząca połów z jakimiś niedociągnięciami może zostać ukarana mandatem. Za to, lub dodatkowo, wprowadzono możliwość wystawiania zezwoleń na połów ryb przez gospodarującego w formie elektronicznej. Nie wiem czy to działanie lobby kłusowniczego, czy na autorów padła jakaś pomroczność jasna ale wiem, że jest to furtka dla wszelkiej maści kłusoli. No przynajmniej przy tej formie zapisu w ustawie.

 

Twierdziłem to wcześniej i twierdzę nadal, że ustawą o rybactwie śródlądowym zajmują się ludzie niekompetentni, którzy nie mają pojęcia o realiach nad wodą ani o potrzebach wedkarzy.

Nie wiem, czy informacja o działaniach RPO jest prawdziwa ale jeśli tak, to jest to jawna ochrona bandytów nad wodami.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie wiem, czy informacja o działaniach RPO jest prawdziwa ale jeśli tak, to jest to jawna ochrona bandytów nad wodami.

 

Zbyszku, z całym szacunkiem, ale bym się ośmielił nie zgodzić. Mi osobiście zdarza się pojechać na ryby bez jakichkolwiek dokumentów i nie tyle boję się wtedy Policji i braku prawa jazdy i dowodu rejestracyjnego, co PSR i braku karty. A jak wiemy były już w sądach kuriozalne sprawy przeciwko wędkarzom: brak dokumentów, brak wpisu w rejestrze, itp. Prawo ma karać bandziorów i chronić uczciwych. Karanie za zapomnienie karty wędkarskiej z domu, to bandyctwo w majestacie prawa.

Jeśli więc RPO zwraca uwagę, że coś jest niekonstytucyjne i działa przeciwko uczciwym ludziom, to chwała jej za to. I jeśli taki zapis nie znalazł się jeszcze w ustawie, to nie szkodzi, ale jest to zwrócenie uwagi sądów o nieprzyklepywanie wszystkiego jak leci. Stawianie mnie/nas w jednym szeregu z prawdziwymi kłusolami, jest ohydne i nieuczciwe. A w moim przypadku - i oczywiście w wielu innych też! - taka kara była by nadzwyczaj dotkliwa i bardzo kosztowna. Odebranie sprzętu zapominalskiemu "kłusownikowi", jak ja, oznacza utratę nie tylko wędek, których na łodzi często mam i 5 i 7, ale też samej łodzi i całego jej wyposażenia! (sprzęt służący do kłusownictwa) Prawda? Łożę na PZW od 1974 r. Mam ponosić karę za sklerozę? :(

 

Uwaga zwrócona przez prof. Lipowicz ochroni NAS przed bandytami z blachą PSR, żerującymi na krzywdzie ludzkiej. (oczywiście nie wszyscy są tacy!). Teraz mamy chociaż argument do obrony.

 

Podobnie zwróciła uwagę na wymuszanie od ciemnoty mandatów na podstawie odczytów z trefnych "suszarek", dmuchanie w alkomat i przymusowe badanie krwi na obecność alkoholu...

 

Nasze ustawy są do rudej πzdy nie podobne. :)

Edytowane przez Jotes
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli więc RPO zwraca uwagę, że coś jest niekonstytucyjne

 

Nie jest ,ale może być ;). W tym przykładzie można sobie zadać pytanie, czy to kara za brak karty wędkarskiej jest za wysoka czy też kara za brak prawa jazdy jest za niska. Z drugiej strony skoro pamięta się o przynętach, zanętach i innych drobiazgach to dlaczego mamy usprawiedliwiać brak dokumentów uprawniających do legalnego połowu. Jeżdżę autem od 22 lat i tylko raz zapomniałem dokumentów. Łowię ryby wiele dłużej i nigdy dokumentów nie zapomniałem. Jeśli miałem okazję połowić a papiery zostały w domu to się poprostu powstrzymywałem. Dla własnego dobrego samopoczucia.

 

Wracając do przytoczonej przeze mnie informacji. Po rozmowie z osobę wiele mądrzejszą ode mnie w temacie, proponuję cierpliwie poczekać, co będzie dalej, bo na tą chwilę mam zastrzeżenia co do rzetelności autora tej notki.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Windzie, z tej notki wynika, że kara dla nas jest zbyt sroga w porównaniu do braku prawka, czy dowodu rejestracyjnego. Z jednej strony bezpieczeństwo w ruchu (bo nie wiadomo, czy w ogóle posiada), a z drugiej?... To jest nieproporcjonalne. Kiedyś mi się nie zdarzało, ale wtedy każdy w takiej sytuacji miał możliwość okazania karty wędkarskiej w swoim kole, po przesłaniu tam notki z PSRu. Teraz od razu "z bomby"? A co z prawem do wyjaśnienia, że to tylko zwykły błąd ludzki? Dla mnie wrzucanie zapominalskiego do jednego wora z kłusolami i odbieranie mu sprzętu zanim będzie mu wolno udowodnić swój błąd, jest chore. I jeszcze to piętnowanie w prasie lokalnej... :( 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dla mnie wrzucanie zapominalskiego do jednego wora z kłusolami i odbieranie mu sprzętu zanim będzie mu wolno udowodnić swój błąd, jest chore.

 

Z tego co się dowiedziałem, to dopiero sąd może orzec przepadek sprzętu. Kontrolujący może go jedynie "zająć do wyjaśnienia".

I jeszcze to piętnowanie w prasie lokalnej

 

Też tylko po prawomocnym wyroku sądu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A w czym problem, by w razie kontroli i braku papierów na miejscu odroczyć karę do czasu dostarczenia dokumentów do wglądu? Czy w takim wypadku kłusownik uniknie kary, bo mi się wydaje, że nie więc...o co kaman? :rolleyes:

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Panowie to trochę nie tak. Czym innym jest odpowiednia regulacja prawa, która uwzględniałaby pewne sytuacje losowe, a zupełnie czym innym negacja całego zapisu odpowiedzialności ujętego w ustawie. To właśnie usunięcie całego zapisu powoduje zrównanie kłusola z wędkarzem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...