Jaź (Leuciscus idus)

[Paszczak]

Jaź (Leuciscus idus) jest rybą słodkowodną, należącą do rodziny ryb karpiowatych.

Ciało jazia jest bocznie spłaszczone i lekko wygrzbiecone. Otwór gębowy mały, przedni, co jest cechą ryb wszystkożernych, żerujących we wszystkich partiach wody. Z reguły dorasta do 50-60 cm i 2-3 kg wagi. Rekord Polski według czasopisma Wiadomości Wędkarskie wynosi 5,10 kg przy długości 82 cm. Ustanowił go Jan Zbiegień w 1973 roku, a wyrównał w 1990 Mirosław Królikowski, z tym że ryba miała 78 cm długości. Ciało jazia pokrywa drobna łuska, płetwy: grzbietowa i ogonowa szare, reszta wyraźnie czerwona lub pomarańczowa. Tęczówka oka żółta. Mały jaź jest podobny do klenia, jelca a nawet płoci i mniej doświadczonym wędkarzom może to sprawić nieco problemów z identyfikacją.

Jaź występuje w Europie środkowej i wschodniej oraz w rzekach Syberii. Zamieszkuje głównie duże i średnie rzeki nizinne, chociaż potrafi wchodzić do zbiorników zaporowych i jezior połączonych z tymi zbiornikami. Można się też na nie natknąć w wodach „Krainy Lipienia” jak również w lekko zasolonych wodach morskich.

Ryby które osiągnęły dojrzałość płciową (w wieku 3-4 lat) migrują w miejsca o żwirowym, bądź piaszczystym dnie żeby odbyć tarło. Zwykle dzieje się to od kwietnia do czerwca.

Dieta Jazia jest bardzo różnorodna. Składają się na nią: narybek, drobne skorupiaki, mięczaki, owady i ich larwy i wszystko co przyniesie rzeka, wypłukane z burt pierścienice, czy też zwykłe resztki pokarmowe.

Jazia można poławiać na wszystkie metody i większość przynęt – tak naturalnych, jak i sztucznych. W zasadzie jedynym ograniczeniem, ze względu na niewielki pysk ryby jest wielkość przynęty.

Przynęty naturalne stosowane na jazia to: białe i czerwone robaki, kastery, ochotka, groch, kukurydza, łubin, chleb itp.

Przynęty sztuczne to przede wszystkim woblerki, obrotówki, wahadłówki, cykady – wszystkie w małych rozmiarach – sztuczne muchy. Pierwsze będą skuteczne wiosną i jesienią, kiedy to Jaź wykazuje szczególne ciągoty do drapieżnego trybu życia, drugie w okresie letnim, kiedy to dieta tych ryb składa się w większości z owadów.

Jaź jest rybą stadną, więc po złapaniu jednego i umiejętnym wyprowadzeniu go z łowiska, można liczyć na kolejne brania. Jest to ryba wybitnie sportowa, zacięty jaź walczy z zaciekłością często uciekając w nurt, zapewniając wędkarzowi sporo emocji. Ze względu na niezbyt smaczne mięso i sporą liczbę ości jazie powinny odzyskiwać wolność. Wymiar ochronny tej walecznej ryby to 25 cm, okresu ochronnego brak.

Istnieje również złota odmiana jazia, tzw „Złota Orfa”. Często zarybia się nią miejskie stawki, sadzawki jako rybą dekoracyjną.

[baloonstyle]

Tak Paszczaku w tym roku będziesz mnie uczył jak je łapać na Raduni.